Książka „W blasku hebanowego krzyża” pozwala poznać specyfikę życia misjonarzy prowadzących ośrodki katolickie w Tanzanii. I chociaż wydarzenia opisane przez autorów dotyczą stosunkowo długiego okresu (niektóre wspomnienia pochodzą z początku lat osiemdziesiątych), czytelnik może odnieść wrażenie, że na Czarnym Lądzie stosunkowo niewiele się zmienia, bo istotą życia wciąż jest tam walka o przetrwanie w niesprzyjających warunkach buszu i ekstremalnie wysokiej temperaturze. Księża trafiający do polskich misji najpierw muszą zmierzyć się z zupełnie inną rzeczywistością, a potem sobie w niej radzić, na co dzień stykając się z inną kulturą i obyczajowością.